Elementy żelbetowe ścian oporowych T-WALL wykonywane są w zakładzie prefabrykacji i charakteryzują się dobrą jakością, powtarzalnością i precyzją wymiarów, dzięki temu technologia realizacji ścian sprowadza się w zasadzie do montażu gotowych prefabrykatów, z jednoczesnym wykonaniem odpowiedniej zasypki między trzonami kotwiącymi elementów.
Technologia ta jest bardzo prosta, szybka, niezależna od warunków pogodowych i nie wymaga stosowania ciężkiego sprzętu.
Minimalny skład ekipy montażowej to zaledwie czterej pracownicy:
- brygadzista,
- operator lekkiego dźwigu/ koparki do podnoszenia i układania elementów ściany, a następnie wykonania zasypu gruntowego,
- dwaj robotnicy montujący poszczególne prefabrykowane elementy żelbetowe i zworniki, umieszczający materiały uszczelniające, filtracyjne i izolacyjne oraz zagęszczający mechanicznie zasyp gruntowy za ścianą oporową.
Zasadnicze etapy wznoszenia ścian oporowych T-WALL obejmują:
Rozładunek elementów T-WALL
- Przygotowanie placu budowy,
- Wykonanie wykopu i betonowej warstwy wyrównawczej na poziomie projektowanego posadowienia ścian,
- Montaż pierwszego, najniższego rzędu elementów prefabrykowanych wraz z umieszczeniem pasm materiału filtracyjnego wzdłuż pionowych styków elementów,
- Wykonanie i zagęszczenie zasypu gruntowego za pierwszym rzędem elementów prefabrykowanych,
- Ułożenie materiału dylatacyjnego wzdłuż tylnej krawędzi elementów prefabrykowanych oraz umieszczenie zworników, owiniętych w materiał izolacyjny, w zazębieniach trzonów,
- Montaż kolejnych rzędów elementów prefabrykowanych wraz z sukcesywnym wykonaniem i zagęszczeniem zasypu gruntowego,
- Montaż na górnej krawędzi ściany oporowej elementów wieńczących w postaci np. barier ochronnych lub nadstawek, ewentualnie wykonanie górnego wieńca w technologii monolitycznej.
Betonową warstwę wyrównawczą o szerokości 0,3 m i minimalnej grubości 0,15 m wykonuje się pod płytą czołową ściany oporowej, najczęściej na mokro (czasami z elementów prefabrykowanych) jako poziomą ciągłą, z uskokami lub nachyloną, o spadku nie większym niż 4 %. Zagłębienie warstwy wyrównawczej wynika z wymagań normowych, ukształtowania terenu w rejonie posadowienia ściany oporowej oraz obliczeń statycznych.
Warstwa wyrównawcza ma za zadanie ułatwienie ustawiania pierwszego rzędu prefabrykatów a także przyczynia się do równomiernego rozkładu obciążeń. Warstwę wyrównawczą wykonuje się najczęściej z chudego betonu. Ze względu na to, że ściana z elementów T-WALL ma właściwości równomiernego rozłożenia nacisków w poziomie posadowienia, istotne jest umożliwienie wytwarzania się samoistnych dylatacji w podłożu. Zadanie to może w pewnym stopniu ułatwić warstwa wyrównawcza.
Pierwsza warstwa elementów T-WALL
Pierwszy, najniższy rząd elementów prefabrykowanych musi być ustawiony i montowany szczególnie starannie, z zachowaniem wymagań nachyleń w pionie i w poziomie, co można uzyskać stosując specjalne kliny i podkładki. Wzdłuż tylnego lica ściany, na styku elementów prefabrykowanych, mocuje się wzdłuż szczeliny i rozwija pionowo w górę pas specjalnego materiału filtracyjnego o szerokości 0,3 m i długości równej docelowej wysokości ściany oporowej (materiał filtracyjny zapobiega wypłukiwaniu drobnych ziaren zasypu gruntowego).
Zasyp gruntowy, spełniający odpowiednie wymagania wynikające ze specyfikacji projektowej, układa się warstwami do wysokości górnej części trzonów elementów prefabrykowanych. Zapewnia to równomierne wypełnienie utworzonych wnęk i chroni elementy przed ewentualnym przesunięciem. Zasyp gruntowy wykonuje się warstwami o grubości do 0,3 m i zagęszcza wibratorami powierzchniowymi.
Bezpośrednio przed rozpoczęciem montażu kolejnego rzędu elementów prefabrykowanych, na górnej płaszczyźnie rzędu niższego układa się pasmo specjalnego, elastycznego materiału dylatacyjnego (gumowa taśma) spełniającego rolę uszczelnienia i dylatacji poziomej między rzędami elementów. Jednocześnie w zagłębieniach trzonów umieszcza się zworniki owinięte materiałem izolacyjnym.
Zadaniem tych zworników jest:
- ułatwienie montażu kolejnych rzędów elementów prefabrykowanych,
- wyeliminowanie możliwości przesuwu między elementami w trakcie wykonywania i zagęszczania zasypu gruntowego,
- stworzenie oporu, eliminującego możliwość przesuwu górnej części ściany oporowej.
Najczęściej stosuje się minimum jeden zwornik na każde 1,8 m długości trzonów elementów prefabrykowanych. Na górnej powierzchni zworników umieszcza się podkładki, w celu ewentualnej korekty projektowanych nachyleń lica ściany. Na tak przygotowanym rzędzie dolnym montuje się kolejny rząd elementów prefabrykowanych. Elementy te są podnoszone, transportowane i ustawiane za pomocą specjalnych uchwytów stalowych, zakładanych na trzon w środku ciężkości elementu, co zapewnia poziomą pozycję elementu w trakcie podawania i ułatwia jego precyzyjny montaż.
Przed osiągnięciem wysokości ściany oporowej równej 3,0 m (maksymalnie 4 rzędy elementów) wzdłuż betonowej warstwy wyrównawczej, wcześniej wykonany wykop przed frontem ściany oporowej, należy wypełnić odpowiednio zagęszczoną zasypką gruntową. W zależności od przeznaczenia, wymagań eksploatacyjnych i architektonicznych, na górnej krawędzi ściany oporowej T-WALL montuje się elementy wieńczące w postaci barier ochronnych lub nadstawek, a przestrzeń za koroną ściany oporowej można wkomponować w otaczający krajobraz (np. poprzez obsadzenie roślinnością ozdobną).
W przypadku jakichkolwiek wątpliwości lub pytań dotyczących montażu ścian oporowych T-WALL, prosimy o kontakt z naszymi działem technicznym. Dane kontaktowe znajdziecie Państwo w zakładce Kontakt.